πιστεύω

πιστ-εύω, [tense] fut. -εύσω : [tense] plpf.

A

πεπιστεύκειν Act.Ap.14.23

: ([etym.] πίστις) :—trust, put faith in, rely on a person, thing, or statement, τινι Hdt.1.24 ;

τῷ λόγῳ Id.2.118

, cf. S.El.886, etc. ;

π. θεῶν θεσφάτοισι A.Pers.800

;

τῇ τύχῃ Th.5.112

;

σφίσιν αὐτοῖς Id.3.5

;

ταῖς ἀληθείαις D.44.3

; [σημείοις] Antipho 5.81 ;

π. τινὶ περί τινος Arist. EN1157a21

;

ὑπὲρ τῶν ὅλων Plb.2.43.2

: with neut. Adj. or Pron., λόγοις ἐμοῖσι πίστευσον τάδε believe my words herein, E.Hel.710;

τοῦτ' . . Αἰγυπτίοις πιστεῦσαι δεῖ Arist.Mete.343b10

;

μὴ πάντα πειρῶ πᾶσι πιστεύειν Men.Mon.335

: later with Preps., π. ἐν τῷ Θεῷ, ἐν τῷ εὐαγγελίῳ, LXXPs.77(78).22, Ev.Marc.1.15 ;

π. εἰς τὸν Θεόν Ev.Jo.14.1

, al.; εἰς τὸ ὄνομά τινος ib.1.12;

π. ἐπὶ τὸν Κύριον Act.Ap.9.42

: abs., believe,

περὶ μὲν τούτου . . οὔτε ἀπιστέω οὔτε ὦν π. τι λίην Hdt.4.96

; χαλεπὰ παντὶ ἑξῆς τεκμηρίῳ πιστεῦσαι although it is hard to believe every single bit of evidence about them, Th.1.20 : c. acc. cogn., π. δόξαν entertain a confident opinion, Id.5.105 :—[voice] Pass., to be trusted or believed,

ἄνδρες ἄξιοι πιστεύεσθαι Pl.La.181b

, cf.Ep.309a, X.Cyr.4.2.8; πιστευθῆναι ὑπό τινος enjoy his confidence, ib.6.1.39, cf. An.7.6.33 ;

π. παρά τινι D.23.4

, 58.44 ;

πρός τινας Id.20.25

; ὡς πιστευθησόμενος as if he would be believed, Id.27.54, cf. 36.43 ;

π. ὡς δημοτικὸς ὤν Arist.Pol. 1305a28

; πιστεύονται [οἱ λόγοι] Id.EN1172b6 ; ἐπιστεύοντο ἃ ἔλεγον they were believed in what they said, D.32.4 ; πρόγνωσιν ἐπεπίστευντο were believed to possess foreknowledge, J.AJ17.2.4.

2 comply, ὡς οὐχ ὑπείξων οὐδὲ πιστεύσων λέγεις; S.OT625, cf. 646 ; opp. ἀπιστέω, Id.Tr.1228.

3 c. inf., believe that, feel confident that a thing is, will be, has been, E.HF146;

ἀληθῆ εἶναι Pl.Grg.524a

, cf. R. 450d;

ὃς ἂν γνώμῃ πιστεύῃ τῶν ἐναντίων προὔχειν Th.2.62

;

προέσθαι τὴν προῖκ' οὐκ ἐπίστευσεν D.30.7

; π. ὡς . . , ὅτι . . , X.Hier.1.37, Arist. Ph.254a3, al. : the inf. is sts. omitted, τὰ μὲν οὐ πιστεύουσιν οἱ νέοι (sc. εἶναι or γεγονέναι) Id.EN1142a19, cf. APr.68b13, GA716a7 :—[voice] Pass.,

παρὰ Διὸς . . οἱ νόμοι πεπιστευμένοι ἦσαν γεγονέναι Pl.Lg.636d

; πιστευθεὶς ἀληθεύσειν believed sure to . . , X.An.7.7.25 ;

ὁ ἥλιος . . πεπίστευται εἶναι μείζων τῆς οἰκουμένης Arist. de An.428b4

;

πρῶτοι νόμοις ἐγγράπτοις χρήσασθαι πεπιστευμένοι Str.6.1.8

: without inf.,

πιστευθείσης εἱμαρμένης αἴρεται πᾶσα νουθεσία Diog.Oen.33

, cf. 23.

4 c. dat. et inf., τοῖσι ἐπίστευε σιγᾶν to whom he trusted that they would keep silence, Hdt.8.110, cf. X.Cyr.3.3.55, Lys.19.54.

5 have faith, Act.Ap.2.44, 19.18, etc.

II π. τινί τι entrust something to another, τινὶ ἡγεμονίαν, χρήματα, X.Mem.4.4.17, Smp.8.36;

τὰν ὠνὰν τῷ θεῷ GDI1684

, al. (Delph.);

γυναικὶ μὴ πίστευε τὸν . . βίον Men.Mon.86

; also

περὶ τῶν ἐμῶν τούτῳ ἀξιῶ πιστεύειν ὑμᾶς Lys.30.7

:—[voice] Med., have entrusted to one,

ἀρχήν

Berichte der russ. Akad. fuür Gesch. der materiellen Kultur

4.82

(Olbia, ii/iii A.D.):—[voice] Pass., πιστεύεσθαί τι to be entrusted with a thing, have it committed to one, παρά or ὑπό τινος, Plb.3.69.1, Phylarch.24J., cf. Vett. Val.65.3: c. inf.,

πιστευθέντας τοῖς ἐχθροῖς διαφθείρειν Arist.Pol.1287a39

(nisi leg.πεισθέντας): c. gen.,

πιστευθεὶς τῆς Κύπρου Plb.18.55.6

, cf. 6.56.13, D.S.12.15, etc.